Κλινική Εκπαίδευση Λογοθεραπείας: H εμπειρία του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου

Abstract

Στο άρθρο αυτό, αναφέρονται βασικά βήματα της κλινικής εκπαίδευσης Λογοθεραπευτών καθώς ο βαθμός αυτοαξιολόγησης των φοιτητών μεταξύ της αρχικής και τελικής τους κλινικής εκπαίδευσης στη Πανεπιστημιακή Κλινική του Τμήματος Αποκατάστασης του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΤΕΠΑΚ). Παρουσιάζονται στοιχεία του ρόλου του Κλινικού Επόπτη, του είδους των διαγνωστικών και θεραπευτικών συνεδριών που παρέχει η Πανεπιστημιακή Κλινική, καθώς και κάποιες βασικές ειδικές θεραπευτικές δεξιότητες που πρέπει να κατακτήσουν οι φοιτητές Λογοθεραπείας κατά την κλινική τους άσκηση. Η κλινική αποτελεί φορέα κατάρτισης, παρέχοντας στους φοιτητές της ένα μοντέλο καλής πρακτικής για την κλινική τους εξάσκηση, το οποίο ενσωματώνει την εκπαιδευτική / θεωρητική εμπειρία με την κλινική εκπαίδευση. Σκοπός της παρεχόμενης υπηρεσίας είναι η αξιολόγηση του λόγου και της ομιλίας, η εφαρμογή Τεκμηριωμένων Κλινικών Πρακτικών, η ασφάλεια των περιστατικών, και αφετέρου το δυνητικό όφελος από την παρεχόμενη θεραπευτική αγωγή. Σημαντικό ρόλο κατέχει και η διεξαγωγή έρευνας αιχμής στον κλάδο της Αποκατάστασης. Μέσα από κατάλληλα εξοπλισμένα εργαστήρια και πρωτόκολλα αξιολόγησης στοχεύει να εξυπηρετεί, όχι μόνο τους φοιτητές Λογοθεραπείας, αλλά και άτομα που παραπέμπονται στην Κλινική με δυσκολίες επικοινωνίας. Παρά την απουσία ενός παγκόσμιου μοντέλου κλινικής εποπτείας, οι φοιτητές λαμβάνουν Κλινική Εκπαίδευση μέσα σε περιβάλλον υψηλού βαθμού επίβλεψης και μεγάλου εύρους περιστατικών. Τέλος, γίνεται αναφορά στη σημασία της ανάπτυξης της σχέσης μεταξύ Κλινικού Επόπτη και φοιτητή, της αξιολόγησης, της ανατροφοδότησης και του ρόλου της ανάπτυξης κριτικής σκέψης μέσα στην κλινική πράξη.