Η παρουσία του σκύλου στη δυτική τέχνη, από την Αναγέννηση στις μέρες μας

Abstract

Η παρούσα έρευνα εξετάζει την απεικόνιση του σκύλου στην ιστορία της Δυτικής τέχνης, με έμφαση στην περίοδο από την Αναγέννηση ως τις μέρες μας. Εισαγωγικά, αναλύει τη γενικότερη παρουσία των συμβόλων στην τέχνη, και ιδιαίτερα στην απεικόνιση των ζώων ως σύμβολα. Το βασικό μέρος της έρευνας επικεντρώνεται στον σκύλο: με ιστορική ανασκόπηση εξετάζεται η απαρχή και οι λόγοι της απεικόνισής του, καθώς επίσης και η εξέλιξη στην παρουσία της φιγούρας του στη ζωγραφική των υπό εξέταση αιώνων. Μέσα από την ανάλυση τριάντα-τεσσάρων έργων ζωγραφικής, από την εποχή της Αναγέννησης και μετά, καταγράφεται πώς η μορφή αυτή εμφανίστηκε, εξελίχθηκε, και πού παρουσιάστηκε συστηματικά στη Δυτική τέχνη. Στην ανάλυση διερευνούνται οι ιστορικοί, κοινωνικοί, και καλλιτεχνικοί λόγοι για την απεικόνισή του, καθώς και οι διάφοροι συμβολισμοί που εμπεριέχονται σε αυτήν. Εξετάζεται επίσης το ‘κοινό’ αυτών των έργων, δηλαδή, οι παραγγελιοδότες και οι φιλότεχνοι θεατές. Η πρωτοτυπία της παρούσας έρευνας, έγκειται στο γεγονός ότι συνοψίζει τις προϋπάρχουσες έρευνες, εμπερικλείοντας, επιπρόσθετα, ιστορική αναδρομή και ανάλυση αριθμού έργων, συγκεντρώνοντας έτσι τις διάφορες υφιστάμενες αναλύσεις σε ένα ενιαίο σύνολο – κάτι που δεν συναντάται σε προγενέστερες έρευνες.