Φαινολικά συστατικά μελιού ως δείκτης προέλευσης και βιοδραστικότητας

Abstract

Το μέλι είναι ένας διατροφικός θησαυρός που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για τις ευεργετικές του ιδιότητες που προσφέρει στην υγεία του ανθρώπου. Οι φαινολικές ενώσεις αποτελούν ένα από τα σημαντικά συστατικά του μελιού που καθορίζουν τις αντιοξειδωτικές, αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις και άλλες φαρμακολογικές του ιδιότητες. Στόχος της παρούσας πτυχιακής εργασίας ήταν η αξιολόγηση των φαινολικών συστατικών του μελιού σε σχέση με τις βιολογικές του ιδιότητες και τον χαρακτηρισμό της βοτανικής και γεωγραφικής του προέλευσης. Το μέλι λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας σε σάκχαρα έχει ιδιαιτερότητες στην ανάλυση των φαινολικών συστατικών. Αρχικά, για την ανάκτηση των φαινολικών ενώσεων πραγματοποιούνται εκχυλίσεις όπως εκχύλιση υγρού-υγρού, μικρο-εκχύλιση διασποράς υγρού-υγρού, εκχύλιση στερεής φάσης και εκχύλιση με νανοσωλήνες άνθρακα. Ακολούθως χρησιμοποιείται υγρή χρωματογραφία συζευγμένη με φασματοσκοπία υπεριώδους-ορατού ή φασματομετρία μάζας για τον ποιοτικό και ποσοτικό προσδιορισμό τους. Τα κύρια φαινολικά οξέα που απαντώνται στο μέλι είναι το βανιλικό οξύ, το γαλλικό οξύ, το π-κουμαρικό οξύ, το συριγγικό οξύ, το π-υδροξυβενζοϊκό οξύ, το καφεϊκό οξύ, το αψισικό οξύ και το χλωρογενικό οξύ. Τα κύρια φλαβονοειδή είναι η κερκετίνη, η μυρικετίνη, η εσπερεδίνη, η λουτεολίνη, η χρυσίνη, η καμπφερόλη και η απιγενίνη. Τα φαινολικά συστατικά του μελιού επηρεάζονται από την βοτανική προέλευση και φαίνεται ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ταυτοποίηση της βοτανικής προέλευσης τους. Όσον αφορά την γεωγραφική προέλευση, περισσότερο σημαντικές είναι οι διακυμάνσεις συγκεκριμένων φαινολικών συστατικών. Συμπερασματικά, το φαινολικό κλάσμα του μελιού καθορίζει τις βιολογικές δράσεις του αλλά μπορεί να αποτελέσει και ένα εξαιρετικό χρήσιμο δείκτη για την βοτανική και γεωγραφική του προέλευση