Please use this identifier to cite or link to this item: https://hdl.handle.net/20.500.14279/26764
Title: «Εθνική» (Κυπριακή) Ταυτότητα και «Ελληνικότητα» στο έργο του Σόλωνα Μιχαηλίδη
Authors: Κωνστάντη, Κορίνα 
Keywords: Εθνική Ταυτότητα και Μουσική;Σόλων Μιχαηλίδης
Advisor: Danos, Antonis
Issue Date: 2022
Department: Department of Fine Arts
Faculty: Faculty of Fine and Applied Arts
Abstract: Το έργο του Σόλωνα Μιχαηλίδη⎯συνθέτη, μουσικολόγου, μαέστρου και παιδαγωγού⎯κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση, τόσο για την Κύπρο όσο και για τον ευρύτερο ελληνικό γεωγραφικό χώρο. Σε μια περίοδο κατά την οποία τα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη έχουν ήδη προχωρήσει στη σύσταση «Εθνικών Σχολών» στη μουσική, ο Μιχαηλίδης ακολουθεί το αντίστοιχο ρεύμα είχε αναπτυχθεί στην Ελλάδα και στρέφεται στη δημιουργία ελληνο-κυπριακής «εθνικής» μουσικής, αντλώντας ερεθίσματα και υλικό από την «εθνική» πολιτιστική δεξαμενή: Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο και ελληνική [κυπριακή] παράδοση. Πολυσχιδής προσωπικότητα, με πνευματικές ανησυχίες και υπερβολικό ζήλο για μόρφωση, υποστηρίζει το κυρίαρχο εθνικιστικό αφήγημα περί ιστορικής συνέχειας του Ελληνικού Έθνους, στο οποίο εντάσσει και την Κύπρο, ως αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνισμού, μέσα στο πλαίσιο της συζήτησης περί αλυτρωτισμού που αναθερμάνθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα στο νησί, κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας. Ο Μιχαηλίδης απεκδύεται τις τάσεις απόρριψης των μουσικών νεωτερισμών που εμφανίζονται στον ελληνικό χώρο στην εποχή του, και προσεγγίζει τον όρο «εθνική» μουσική με προοδευτική διάθεση. Το προσωπικό του όραμα, συνοψίζεται στην προσπάθεια δημιουργίας μιας λόγιας «εθνικής» μουσικής, η οποία θα πηγάζει με «φυσικό και ειλικρινή» τρόπο από την ψυχή του δημιουργού, και θα διαδίδεται, κυρίως, διαμέσου κρατικών [εθνικών] φορέων εκπαίδευσης στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία μιας πολιτιστικής κουλτούρας στα πρότυπα των μουσικά «ανεπτυγμένων» ευρωπαϊκών χωρών. Η συμβολή της ιδιαίτερης του πατρίδας στο ελληνικό εθνικιστικό πρόγραμμα, θεωρείται από τον ίδιο δεδομένη, αφού για τον Μιχαηλίδη «κυπριακή» και «ελληνική» ταυτότητα, είναι ένα και το αυτό. Μέσα από μια κοσμοπολίτικη προσέγγιση της ελληνικής «εθνικής» πολιτιστικής ταυτότητας, ο Σόλωνας Μιχαηλίδης επιδιώκει τον συγκερασμό «ελληνικότητας» και «οικουμενικότητας», ενστερνιζόμενος απόλυτα το μπετοβενικό ιδανικό της συναδέλφωσης των λαών και εκφράζοντας την ισχυρή πεποίθηση ότι η παγκόσμια μουσική γλώσσα θα πρέπει να ενώνει και όχι να χωρίζει τα Έθνη, αναδεικνύοντας, όμως, ταυτόχρονα, την ιδιαίτερή τους «προσωπικότητα».
Description: The oeuvre of Solon Michaelide⎯composer, musicologist, conductor and teacher⎯in the early twentieth century, is a distinctive case, both for Cyprus and the wider Greek milieu. During a period when most of the european nations have already moved forward to the establishment of “National Schools” in music, Michaelides embraces the counterpart movement which had also developed in Greece, and works towards the establishment of a Greek-Cypriot “national” music, drawing inspiration and material from the “national” cultural reserve; ancient Greece, Byzantium and the Greek-Cypriot tradition. A diverse personality, an inquiring mind and with excessive zeal for education, he supports the prevailing national narrative of the historical continuity of the Greek nation, in which he includes Cyprus as an integral part of Hellenism, within the frame of the discourse of irredentism, kindled at the beginning of the twentieth century on the island, with the main instigator being colonialism. Michaelides, disclaims the tendencies of rejection of musical innovations which appear during his era in Greece, and he approaches the subject “national” music in a progressive mood. His personal vision is summarized in the effort of the formation of a literary “national” music, that should originate in a “natural and sincere” way from the “soul” of the creator, that should be spread, mainly by state [national] actors, to the wider Greek space, having as ultimate goal the creation of a cultural tradition based on the prototypes of musically “developed” european countries. The contribution of his native land to the Greek national programme, is taken for granted, since for Michaelides, the “Cypriot” and the “Greek” identities are the same. Within the frame of a cosmopolitan approach toward the Greek “national” identity, Solonas Michaelides seeks the concurrence of “Greekness” and “Universality”, embracing absolutely Beethoven’s aspiration (ideal) of the fraternization of peoples, and expressing the strong belief that the universal music language should unite and nor divide people, though revealing at the same time its individual “personality”.
URI: https://hdl.handle.net/20.500.14279/26764
Rights: Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού και κάτοχου των πνευματικών δικαιωμάτων.
Type: MSc Thesis
Affiliation: Cyprus University of Technology 
Appears in Collections:Μεταπτυχιακές Εργασίες/ Master's thesis

Files in This Item:
File Description SizeFormat
ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ Κορινα MA THESIS.pdfFulltext6.54 MBAdobe PDFView/Open
CORE Recommender
Show full item record

Page view(s)

210
Last Week
1
Last month
14
checked on Apr 30, 2024

Download(s)

500
checked on Apr 30, 2024

Google ScholarTM

Check


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons