Η χρήση της θεραπευτικής υποθερμίας σε ασθενείς με καρδιολογικά νοσήματα

Abstract

Εισαγωγή: Τα καρδιαγγειακά νοσήματα είναι η κυρίαρχη αιτία θανάτου διεθνώς. Η θεραπευτική υποθερμία χρησιμοποιείται ως ένας τύπος θεραπείας, συνήθως για άτομα που έχουν υποστεί καρδιακή. Η εφαρμογή της θεραπευτικής υποθερμίας εφαρμόζεται όταν αρχίσει ξανά η λειτουργία της καρδίας. Η χρήση της θεραπευτικής υποθερμίας γίνεται με τη θερμοκρασία του σώματος να μειώνεται γύρο στους 32 °C - 34 °C. Συνήθως η διαδικασία αυτή διάρκεια περίπου 24 ώρες. Σκοπός: Να διερευνηθεί αξιολόγηση της σχέσης μεταξύ της θεραπευτικής υποθερμίας και της επιβίωσης μετά από καρδιακή ανακοπή. Ακόμα αν η προ - νοσοκομειακή ψύξη οδηγεί σε υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας και αν είναι βελτιωμένη η επιβίωση και το νευρολογικό αποτέλεσμα των επιζώντων. Υλικό και Μέθοδος: Έγινε συστηματική αναζήτηση βιβλιογραφίας στις βάσεις δεδομένων PubMed, Cinahl. Η αναζήτηση έγινε με βάση τις πάρακατω λέξιες κλειδιά: “therapeutic hypothermia” or “induced hypothermia” or “cooling therapy” “cardiac arrest” or “heart arrest” or “cardiopulmonary arrest” or “cardiopulmonary resuscitation” or “resuscitation” or “out of hospital cardiac arrest”“review of literature” or “literature review” or “meta-analysis” or “systematic review” or “systematic literature review” “randomized controlled trials” or rct or “randomised control trials” or “randomized clinical trial” or “randomized controlled study” με τις συνδετικές λέξεις «AND», «OR», «NOT» με όλους του πιθανούς συνδυασμούς. Αποτελέσματα: Η αναζήτηση οδήγησε σε 10 άρθρα που πληρούσαν όλα τα κριτήρια. Διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει αύξηση στα ποσοστά επανεμφάνισης καρδιακού επεισοδίου. Φάνηκε όμως να υπάρχει ένα αυξημένο ποσοστό εμφάνισης πνευμονικού οιδήματος σε ασθενείς που νοσηλευόνταν. Συμπέρασμα: Με τη χρήση της θεραπευτικής υποθερμίας φάνηκε ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά στους ασθενείς που τους εφαρμόστηκε και σε αυτούς που δεν εφαρμόστηκε.