Συσχετίσεις ανάμεσα σε τεμαχιακές, φωνολογικές και λεξιλογικές ικανότητες σε τυπική γλωσσική ανάπτυξη

Abstract

Τις τελευταίες δεκαετίες η γλωσσική κατάκτηση έχει μελετηθεί εκτενώς και από ποικίλες οπτικές γωνίες. Η κλασική θεωρία γλωσσικής κατάκτησης από το πεδίο της γλωσσολογίας προέρχεται από τη γενετική-μετασχηματιστική παράδοση του Chomsky και υποθέτει την ύπαρξη ενός Μηχανισμού Γλωσσικής Κατάκτησης (ΜΓΚ) μέσω του οποίου τα βρέφη και τα νήπια καθοδηγούνται στην ανακάλυψη των γλωσσικών παραμέτρων που ισχύουν στη μητρική τους γλώσσα (Chomsky 1965). Ο ΜΓΚ θεωρείται ότι περιέχει στοιχεία κυρίως μορφοσύνταξης, ενώ η σημασιολογία, το νοητικό λεξικό και η φωνολογία αναπτύσσονται και λειτουργούν εν πολλοίς ανεξάρτητα. Από την άλλη πλευρά θεωρίες στατιστικής μάθησης, όπως ο συνδετισμός για παράδειγμα, από το πεδίο κυρίως της ψυχογλωσσολογίας υποθέτουν ότι η γλωσσική κατάκτηση βασίζεται σε γενικούς γνωστικούς μηχανισμούς μάθησης που ισχύουν σε όλα τα γλωσσικά επίπεδα (μορφοσύνταξη, φωνολογία, κ.λπ.) (βλ. για παράδειγμα, Saffran 2003). Επομένως τα επίπεδα αυτά αναπτύσσονται και αλληλεπιδρούν κατά τη διάρκεια της γλωσσικής κατάκτησης, με τρόπο ώστε το ένα να στηρίζει και να υποστηρίζει την ανάπτυξη του άλλου.