Κατάθλιψη και αυτοκτονία

Abstract

Εισαγωγή: Η κατάθλιψη είναι η συχνότερη ψυχιατρική διαταραχή στην εποχή μας που μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των εφήβων. Η κατάθλιψη συνδέεται με την αυτοκτονία και αποτελεί το μεγαλύτερο κίνδυνο για επερχόμενο αυτοκτονικό ιδεασμό σε παιδιά, εφήβους και νέους. Η κατανόηση της σχέσης μεταξύ των παραγόντων κινδύνου και των προστατευτικών παραγόντων αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο για την πρόληψη των αυτοκτονικών συμπεριφορών. Σκοπός: Η βιβλιογραφική ανασκόπηση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε σχέση με την αυτοκτονία σε παιδιά, εφήβους και νέους, καθώς και η διερεύνηση των παράγοντες κινδύνου και των προστατευτικών παραγόντων. Υλικό και μέθοδος: Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας έγινε στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων ''Pub med'', ''Med line'' ,''Cinahl'', ''Embase'' και ''Cohrane'' χρησιμοποιώντας τις λέξεις κλειδιά ''κατάθλιψη και αυτοκτονία σε παιδιά, εφήβους και νέους, χρήση αντικαταθλιπτικών σε εφήβους, καταθλιπτικοί έφηβοι σε ψυχιατρικές κλινικές, παράγοντες κινδύνου αυτοκτονίας σε εφήβους, προστατευτικοί παράγοντες κατάθλιψης και αυτοκτονίας σε παιδιά και εφήβους'' σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς (AND, OR και NOT), από το 1995 μέχρι το 2013. Στην παρούσα μελέτη συμπεριλήφθηκαν 11 άρθρα. Αποτελέσματα: Βρέθηκε ότι η κατάθλιψη σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη αυτοκτονία. Ενώ τα άτομα που ήταν πιο ευάλωτα για κατάθλιψη και αυτοκτονία ήταν παιδιά και έφηβοι με διαταραγμένη προσοχή, άτομα θηλυκού γένους, παιδιά με καταθλιπτικές μητέρες, καθώς και άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, διαταραγμένη διατροφή, χαμηλή γονική και κοινωνική υποστήριξη. Τέλος στη πλειοψηφία των ερευνών αποδείχτηκε ότι παράγοντες κινδύνου για επερχόμενο αυτοκτονικό ιδεασμό σχετίζονται με τη κατάθλιψη, τη διαταραγμένη συμπεριφορά, την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, οικογενειακά προβλήματα και άτομα θηλυκού γένους. Συμπεράσματα: Φαίνεται πως τα καταθλιπτικά συμπτώματα αποτελούν το κύριο παράγοντα που οδηγεί σε απόπειρα αυτοκτονίας κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Ωστόσο μέσα από τα ερευνητικά άρθρα προέκυψε ότι τα θηλυκά άτομα είναι πιο ευάλωτα σε σκέψεις αυτοκτονίας απ' ότι τα αρσενικά. Παρόλα αυτά χρειάζεται ακόμη περαιτέρω έρευνα του θέματος σε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ακόμη χρειάζεται η ανάπτυξη ενός προγράμματος στήριξης των παιδιών με αυτά τα προβλήματα είτε μέσα από το σχολείο ή από τη κοινότητα με προδιάθεση στην κατάθλιψη και αυτοκτονία ούτως ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι που προαναφέρθηκαν.