Απομόνωση και ταυτοποίηση απομονώσεων Fusarium solani απο καλλιέργειες τροπικών δένδρων στην Κύπρο

Abstract

Η καλλιέργεια τροπικών φρούτων στην Κύπρο έχει πλέον αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αν και το κλίμα της Κύπρου δεν θεωρείται ιδανικό για την καλλιέργεια αυτών των ειδών, παρά ταύτα το μικρο-κλίμα παραθαλάσσιων κυρίως περιοχών στην επαρχία της Πάφου φαίνεται να καθιστά εφικτή την αποδοτική καλλιέργεια ορισμένων τροπικών ειδών είναι εφικτή, παράλληλα με την εφαρμογή των απαραίτητων καλλιεργητικών πρακτικών που βοηθούν στην απόδοση και διατήρηση της καλλιέργειας. Ορισμένες καλλιέργειες που πλέον έχουν αναπτύξει εμπορικό ενδιαφέρον στη χώρα είναι το αβοκάντο (Persea americana), η παπάγια (Carica papaya), η cherimoya (Annona cherimola), το dragon fruit (Hylocereus spp.), το passion fruit (Passiflora spp.), η γκουάβα (Psidium sp.) κ.ά. Εκτός από τον την επίδραση των εδαφοκλιματικών συνθηκών, σοβαρό πρόβλημα για τις τροπικές καλλιέργειες αποτελούν και οι βιοτικές καταπονήσεις. Για την καλύτερη κατανόηση της παθογένειας μυκητολογικών αιτιών σε τροπικά είδη στην Κύπρο, πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη μελέτη. Τα είδη φυτών που μελετήθηκαν είναι η παπάγια (Carica papaya) και το passion fruit (Passiflora edulis). Πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν απομονώσεις από προσβεβλημένους καρπούς παπάγια και ξυλώδη ιστό δένδρων passion fruit στην περιοχή του λαιμού, από δυο οπωρώνες στη Πάφο. Μετά από μορφολογικό χαρακτηρισμό, μοριακές αναλύσεις και έλεγχο παθογένειας, ταυτοποιήθηκαν στελέχη του ασκομύκητα Fusarium solani ως τα φυτοπαθογόνα αίτια τόσο της σήψης των καρπών papaya, όσο και της σήψης της βάσης του λαιμού σε φυτά passion fruit, αντίστοιχα. Η αιτιολόγηση των ασθενειών των φυτών αποοτελεί το σημαντικό πρώτο βήμα για την λήψη σωστών και αποτελεσματικών μέτρων διαχείρισης των προβλημάτων. Στη συνέχεια, μπορούν να εφαρμοσθούν κατάλληλα φυτοπροστατευικά μέτρα για την αποφυγή ή ελάττωση απωλειών της παραγωγής.