Εφαρμογές νοσηλευτικής διάγνωσης στην εντατική νοσηλευτική

Abstract

Εισαγωγή: Νοσηλευτική διάγνωση είναι η συστηματοποίηση της κλινικής νοσηλευτικής αξιολόγησης που διενεργούν οι νοσηλευτές σε συνεχή βάση και αποτελεί το υπόβαθρο για τη λήψη και εφαρμογή κλινικών νοσηλευτικών αποφάσεων. Παρά τα προφανή πλεονεκτήματά της, ιδιαίτερα για άτομα με σύνθετα πολυσυστηματικά προβλήματα υγείας, η εφαρμογή της στην εντατική νοσηλευτική, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, δεν έχει πλήρως καθιερωθεί. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει την ενδεδειγμένη εφαρμογή της νοσηλευτικής διάγνωσης στα περίπλοκα και πολυπαραγοντικά προβλήματα των βαρέως πασχόντων και να συζητήσει τα πλεονεκτήματα και τους περιορισμούς της εφαρμογής της. Μεθοδολογία: Κριτική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας (βάσεις MEDLINE, CINAHL) και ανασκόπηση των ορισμών και της ταξινόμησης της Ενωσης Νοσηλευτικής Διάγνωσης Βορείου Αμερικής (NANDA) και της Διεθνούς Ταξινόμησης Νοσηλευτικών Φαινομένων (ICNP). Αποτελέσματα: Η εφαρμογή της νοσηλευτικής διάγνωσης στην εντατική νοσηλευτική προσφέρει το πλεονέκτημα της διαρκούς εποπτείας πάνω στην εξέλιξη της κλινικής κατάστασης του ασθενούς και της συνέχειας της φροντίδας, και απαιτεί εξειδικευμένη εκπαίδευση. Παρουσιάζονται τα συστατικά της νοσηλευτικής διάγνωσης και ο ενδεδειγμένος τρόπος γραπτής τεκμηρίωσης. Επιπρόσθετα, γίνεται αντιδιαστολή μεταξύ του συστήματος NANDA και ICNP. Συμπεράσματα: Η εφαρμογή της νοσηλευτικής διάγνωσης στην εντατική νοσηλευτική συνεπάγεται βελτίωση της ποιότητας φροντίδας και ενίσχυση της αυτονομίας και ευθύνης των νοσηλευτών.