Πως η διαφθορά επηρεάζει την εισοδηματική ανισότητα

Abstract

Η διαφθορά στις μέρες μας θεωρείται ένα αναπόφευκτο και καθόλα ανατρέψιμο φαινόμενο, το οποίο, επηρεάζει και ταλαντεύει τόσο τον κοινωνικό όσο και τον οικονομικό τομέα σε όλες τις χώρες ανά το παγκόσμιο συμπεριλαμβανομένου και της μικρής μας Κύπρου. Η παρούσα μελέτη λοιπόν, ασχολήθηκε με το πρόσημο της σχέσης μεταξύ της διαφθοράς στο σύνολό της και της εισοδηματικής ανισότητας σε διάφορες χώρες ανά το παγκόσμιο. Η μεθοδολογία της παρούσας μελέτης, χρησιμοποιεί στοιχεία από διάφορες βάσεις δεδομένων, τα οποία, παρατηρούνται διαχρονικά, χρησιμοποιώντας ένα πάνελ για τις χρονολογίες 1984-2013. Στόχος, είναι να μελετηθεί το κατά πόσον η διαφθορά επηρεάζει την εισοδηματική ανισότητα μέσα σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο. Οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες για όλες τις χώρες του δείγματος οι οποίες ανέρχονται στις 118. Το οικονομετρικό μοντέλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε είναι το εξής: IncomeInequalityit = αi + βt + γ1corruptionit + γ2lgdpit + γ3tradeit + γ4hcit + γ5fdiit + γ6inflationit + γ7democracyit + εit Οι μεταβλητές οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν είναι: η εισοδηματική ανισότητα η οποία είναι και η εξαρτημένη μεταβλητή του μοντέλου και οι μεταβλητές διαφθορά (κυρίως πολιτική διαφθορά), κατά κεφαλήν ΑΕΠ, άνοιγμα εμπορίου, ανθρώπινο κεφάλαιο, άμεσα ξένες επενδύσεις, πληθωρισμός και ο δείκτης δημοκρατίας οποίες είναι οι ανεξάρτητες ματαβλητές του μοντέλου. Η μελέτη αυτή μετά την πραγματοποίηση των απαραίτητων παλινδρομήσεων κατέληξε στο ότι η διαφθορά στο σύνολό της όπως επίσης και το άνοιγμα εμπορίου, το ανθρώπινο κεφάλαιο, οι άμεσα ξένες επενδύσεις, ο πλυθωρισμός και ο δείκτης δημοκρατίας σε μια χώρα i κατά την χρονική περίοδο t, παρουσιάζουν μια θετική σχέση με την εισοδηματική ανισότητα. Δηλαδή, όσο η κάθε μία από αυτές τις μεταβλητές αυξάνεται, αυξάνεται και η εισοδηματική ανισότητα. Σε αντίθεση, με την μεταβλητή του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η οποία παρουσιάζει μια αρνητική σχέση με την εισοδηματική ανισότητα. Όσον δηλαδή αυξάνεται το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, μειώνεται η εισοδηματική ανισότητα. Εν κατακλείδι, η μελέτη αυτή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διαφθορά είναι ένα μη αναγκαίο και ταυτόχρονα αχρείαστο μέσο για την επίτευξη της προσωπικής επιτυχίας του κάθε ατόμου ξεχωριστά καθώς και στο σύνολο τους όπως επίσης και της επίτευξης της στοχοθέτησης των διαφόρων κυβερνήσεων. Το φαινόμενο της διαφθοράς υφίσταται από τα βάθη των αιώνων, αλλά αυτό δεν το καθιστά αδύνατο για κανέναν να το ανατρέψει, με απώτερο σκοπό τη διαφάνεια και την ίση μεταχείριση των ατόμων και της κοινωνίας ευρύτερα.