Βελτιστοποίηση της ψυχρής υδατικής εκχύλισης αντιμικροβιακών φαινολικών συστατικών από το φυτό cistus salvifolius

Abstract

Η παρούσα διατριβή αφορά τη βελτιστοποίηση της ψυχρής υδατικής εκχύλισης για την ανάκτηση πολυφαινολικών ενώσεων με αντιμικροβιακές ιδιότητες από τα υπέργεια μέρη του φυτού Cistus salviifolius L. χρησιμοποιώντας την μεθοδολογία απόκρισης επιφανειών. Ο πειραματικός σχεδιασμός Box-Behnken χρησιμοποιήθηκε για να μελετηθεί η επίδραση τριών παραμέτρων της εκχύλισης δηλ. (i) η θερμοκρασία (5-15°C), (ii) ο χρόνος εκχύλισης (100-300 λεπτά) και (iii) η αναλογία διαλύτη-στερεού (75-125 mL g-1 ). Για τη βελτιστοποίηση προσδιορίστηκαν τα ολικά φαινολικά συστατικά, τα ολικά φλαβονοειδή, οι ολικές συμπυκνωμένες ταννίνες και η αντιμικροβιακή δράση έναντι των βακτηρίων Staphylococcus aureus και Pseudomonas aeruginosa. Με βάση τον δείκτη επιθυμητότητας, οι βέλτιστες συνθήκες εκχύλισης επιτυγχάνονται σε θερμοκρασία 7,4°C, χρησιμοποιώντας αναλογία διαλύτη-στερεού 125mL g -1 για χρονικό διάστημα 299 λεπτών. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η μέθοδος ψυχρής υδατικής εκχύλισης, που βελτιστοποιήθηκε είναι κατάλληλη για την ανάκτηση των πολυφαινολικών ενώσεων από το φυτό C. salviifolius L. με τιμές ολικών φαινολικών συστατικών στα 75,1 ± 5,2 mg ισοδύναμα γαλλικού οξέος ανά g φυτικού ιστού, ολικά φλαβονοειδή στα 15,0 ± 0,8 mg ισοδύναμα κατεχίνης ανά g φυτικού ιστού και ολικές συμπυκνωμένες ταννίνες στα 5,3 ± 0,6 mg ισοδύναμα κατεχίνης ανά g φυτικού ιστού. Επιπρόσθετα, εμφανίζει αξιοσημείωτη παρεμπόδιση έναντι της ανάπτυξης των δυο βακτηρίων με σημαντικότερη έναντι του Staphylococcus aureus. Συμπερασματικά, η παρούσα διατριβή περιγράφει την ανάπτυξη μιας «πράσινης» μεθόδου εκχύλισης των πολυφαινολικών ενώσεων του C. salviifolius L. που μπορεί να αξιοποιηθεί στην ανάπτυξη νεοφανών τροφίμων και προϊόντων φαρμακευτικής.