Η ποικιλομορφία του λεξιλογίου στην αφήγηση σε παιδιά με Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή

Abstract

Εισαγωγή: Η παρούσα μελέτη εξετάζει την αφηγηματική ικανότητα των κυπριόπουλων παιδιών ΤΓΑ και ΑΓΔ. Τα παιδιά με ΑΓΔ, παρουσιάζουν γλωσσικές διαταραχές στην απουσία οποιουδήποτε νευρολογικού ή ψυχολογικού προβλήματος. Τα παιδιά με ΑΓΔ παρουσιάζουν εμφανείς ελλείψεις, αναφορικά με την ποικιλομορφία του λεξιλογίου, κατά την εκτέλεση έργων αφήγησης. Αυτό προκύπτει λόγω της μειωμένης χρήσης διαφορετικών μερών του λόγου, κατά την επαναδιήγηση της ιστορίας. Σκοπός: Να εντοπιστούν πιθανές διαφοροποιήσεις ή ελλείψεις, ανάμεσα στις δύο ομάδες, κατά την εκτέλεση του έργου επαναδιήγησης, αναφορικά με τη χρήση και την ποικιλία των μερών του λόγου. Υλικό και Μέθοδος: Το εργαλείο μέτρησης, «Τhe Bus Story Test», χορηγήθηκε σε 38 δι – διαλεκτικά κυπριόπουλα παιδιά, χρονολογικής ηλικίας 4;0 – 9;0 ετών, από τρεις εγγεγραμμένους λογοθεραπευτές. Η ελληνική εκδοχή του συγκεκριμένου εργαλείου δέχτηκε ορισμένες διαφοροποιήσεις ώστε να προσαρμοστεί στην κυπριακή διάλεκτο. Η δειγματοληψία που πραγματοποιήθηκε ήταν τυχαία για την ομάδα ελέγχου. Αντιθέτως, το δείγμα της ομάδας των παιδιών με ΑΓΔ, πάρθηκε μέσω σκόπιμης δειγματοληψίας. Αποτελέσματα: Ύπαρξη στατιστικά σημαντικής διαφοράς ανάμεσα στα παιδιά ΤΓΑ και στα παιδιά ΑΓΔ κατά την εκτέλεση έργου επαναδιήγησης. Πιο συγκεκριμένα, εντοπίστηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις κατά τη χρήση των μερών του λόγου από τις δύο ομάδες. Η στατιστικά σημαντική διαφορά εντοπίζεται κυρίως στην κατηγορία των ρημάτων και στην κατηγορία των διαφορετικών λέξεων. Συμπεράσματα: Η αφηγηματική ικανότητα στα κυπριόπουλα παιδιά με ΑΓΔ υστερεί σε σχέση με των παιδιών ΤΓΑ. Ίσως, οι ελλείψεις στον τομέα της αφήγησης να προκύπτουν λόγω φτωχών, γραμματικών δεξιοτήτων. Η ανάγκη για κλινική εφαρμογή των παρόντων αποτελεσμάτων κρίνεται αναγκαία τόσο κατά την λογοθεραπευτική αξιολόγηση όσο και παρέμβαση.