Παρακαλώ χρησιμοποιήστε αυτό το αναγνωριστικό για να παραπέμψετε ή να δημιουργήσετε σύνδεσμο προς αυτό το τεκμήριο:
https://hdl.handle.net/20.500.14279/574
Τίτλος: | Αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα: καθοριστικά στη θεραπεία παιδικών λευχαιμιών | Συγγραφείς: | Δημητρίου, Έλενα | Λέξεις-κλειδιά: | Graft versus host disease;Transplantation, Allogeneic;Autografts;Homografts;Autotransplantation;Leukemia in children | Advisor: | Μίτλεττον, Νίκος | Ημερομηνία Έκδοσης: | 2011 | Department: | Department of Nursing | Faculty: | Faculty of Health Sciences | Περίληψη: | INTRODUCTION: Previous studies have reached contradictory results regarding the outcomes of stem cells transplantation in children under 18 years of age suffering from leukemia. PURPOSE: The present literature review has evaluated studies that examined the type of the stem cells graft on the outcome of transplantation, regarding mortality, survival, relapse and incidence of GVHD. MATERIAL-METHOD: A composite search was performed in the PubMed, using keywords: «allogeneic» vs «autologous transplantation» OR «autografts» vs «allografts» OR «related» vs «unrelated donor» AND «leukemia» AND «children» OR «pediatric». RESULTS: In studies comparing allogeneic-autologous transplantation, two of them agree on higher rates of mortality in children with autologous grafts by comparison to those with allogeneic grafts, while in the third one, only children who received allogeneic grafts died. There is agreement on the fact that relapse was higher in auto-transplanted children. All studies reported incidence of acute or chronic GVHD only in allogeneic group. There was disagreement regarding survival, where one of the studies, reported higher rates in allogeneic group, the other, higher rates in autologous group and the trird equal results in both groups. Most of the studies comparing relative and non-relative donor, a higher relapse and longer survival in patients with relative donor were observed. Regarding mortality, patients without a relative donor had higher rates, but with regards to GVHD 2 to 3 studies showed higher rates among patients with non-relative donor. CONCLUSION: The rates of relapse were higher in children that received autologous grafts in comparison with those receiving allogeneic. Acute or chronic GVHD reported only in allogeneic group. Regarding children with non-relative donor, the mortality was higher. | Description: | ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Προηγούμενες μελέτες κατέληξαν σε αντιφατικά αποτελέσματα στην διερεύνηση των εκβάσεων της μεταμόσχευσης βλαστοκυττάρων σε παιδιά κάτω των 18 ετών με λευχαιμία. ΣΚΟΠΟΣ: Η παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση αξιολόγησε μελέτες που εξέτασαν το είδος του μοσχεύματος των βλαστοκυττάρων στην έκβαση της μεταμόσχευσης, όσον αφορά τους παράγοντες θνησιμότητα, επιβίωση, υποτροπή και επίπτωση σε GVHD. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Πραγματοποιήθηκε σύνθετη αναζήτηση στη βάση δεδομένων PUBMED χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά «allogeneic» και «autologous» «transplantation» ή «autografts» και «allografts», «related» και «unrelated» «donor» και «children» ή «pediatric» «leukemia». ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στις μελέτες σύγκρισης αλλογενών-αυτόλογων μεταμοσχεύσεων, οι δύο μελέτες συμφωνούν όσον αφορά την αυξημένη θνησιμότητα στα παιδιά με αυτόλογα μοσχεύματα έναντι αυτών με αλλογενή, ενώ στην τρίτη μελέτη, μόνο τα παιδιά που έλαβαν αλλογενή μοσχεύματα απεβίωσαν. Συμφωνία υπάρχει στο γεγονός ότι η υποτροπή ήταν αυξημένη στα παιδιά που έλαβαν αυτόλογα μοσχεύματα. Όλες οι μελέτες υποστήριξαν ότι οξεία ή χρόνια GVHD παρατηρήθηκε μόνο στην αλλογενή ομάδα. Πλήρης διαφωνία υπήρξε όσον αφορά στην επιβίωση από την νόσο, όπου η μελέτη κατέγραψε μεγαλύτερα ποσοστά στην αλλογενή ομάδα, η άλλη μεγαλύτερα ποσοστά στην αυτόλογη ομάδα και η τρίτη μελέτη κατέγραψε ισότιμα αποτελέσματα για τις δύο ομάδες. Στις μελέτες σύγκρισης συγγενών-μη συγγενών δοτών, οι περισσότερες μελέτες έδειξαν αυξημένη υποτροπή και μεγαλύτερη επιβίωση σε ασθενείς με συγγενή δότη. Για την θνησιμότητα, υπήρξε πλήρης ομοφωνία, με τα παιδιά χωρίς συγγενικό δότη, να έχουν τα υψηλότερα ποσοστά, ενώ όσον αφορά στην επίπτωση της ασθένειας GVHD, 2/3 μελέτες κατέδειξαν ότι οι ασθενείς με μη συγγενικό δότη έχουν υψηλότερα ποσοστά. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Στα παιδιά που έλαβαν αυτόλογα μοσχεύματα, η υποτροπή ήταν αυξημένη, ενώ οξεία ή χρόνια GVHD παρατηρήθηκε μόνο στην αλλογενή ομάδα. Στα παιδιά που έλαβαν μόσχευμα από μη συγγενικό δότη, η θνησιμότητα ήταν μεγαλύτερη. | URI: | https://hdl.handle.net/20.500.14279/574 | Rights: | Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού και κάτοχου των πνευματικών δικαιωμάτων. | Type: | Bachelors Thesis | Affiliation: | Cyprus University of Technology |
Εμφανίζεται στις συλλογές: | Πτυχιακές Εργασίες/ Bachelor's Degree Theses |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο:
Αρχείο | Περιγραφή | Μέγεθος | Μορφότυπος | |
---|---|---|---|---|
Arhegona aimopoiitika kuttara.pdf | 396.17 kB | Adobe PDF | Δείτε/ Ανοίξτε |
CORE Recommender
Page view(s)
405
Last Week
0
0
Last month
1
1
checked on 6 Νοε 2024
Download(s)
337
checked on 6 Νοε 2024
Google ScholarTM
Check
Αυτό το τεκμήριο προστατεύεται από άδεια Άδεια Creative Commons