Διάβρωση και προστασία οπλισμένου σκυροδέματος

Abstract

Η διάβρωση μπορεί να επηρεάσει τη δομική απόδοση και την ακεραιότητα των συστατικών από οπλισμένο σκυρόδεμα σε σημαντικό βαθμό μακροπρόθεσμα. Το οπλισμένο σκυρόδεμα, αναφέρεται ως σκυρόδεμα στο οποίο ο χάλυβας είναι ενσωματωμένος με τέτοιο τρόπο ώστε τα δύο υλικά να δρουν μαζί για να αντιστέκονται σε δυνάμεις πίεσης στο κτίριο.

Το τσιμέντο είναι ένα συνδετικό υλικό, μια ουσία που χρησιμοποιείται για την κατασκευή, η οποία στερεώνει, σκληραίνει και προσκολλάται σε άλλα υλικά για να τα συνδέσει μαζί στην δημιουργία του οπλισμένου σκυροδέματος. Το τσιμέντο σπάνια χρησιμοποιείται από μόνο του, αλλά συνδέει μαζί την άμμο και το χαλίκι (αδρανή υλικά).

Πολλοί περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την ανθεκτικότητα του οπλισμένου σκυροδέματος. Διαβρωτικοί παράγοντες, όπως η αποπάγωση ή τα άλατα θαλασσινού νερού, είναι οι πιο κοινές αιτίες φθοράς στις δομές στο οπλισμένο σκυρόδεμα. Ο οπλισμός που είναι ενσωματωμένος στο αλκαλικό περιβάλλον, προστατεύεται από ένα παθητικό στρώμα. Η παθητικότητα του χάλυβα μπορεί, ωστόσο, να διασπαστεί από απώλεια αλκαλικότητας λόγω προσβολής χλωρίου ή ενανθράκωσης του σκυροδέματος. Αυτό το φαινόμενο οδηγεί σε αυξημένη ευπάθεια του οπλισμού χάλυβα στη διάβρωση.

Στις μέρες μας, το οπλισμένο σκυρόδεμα είναι το πιο χρησιμοποιούμενο δομικό υλικό στον κόσμο. Το οπλισμένο σκυρόδεμα είναι ένα σύνθετο υλικό που προσφέρει πλεονεκτήματα όπως μηχανική αντοχή, αντοχή στη φωτιά, σεισμό και καιρικές συνθήκες, χαμηλό κόστος συντήρησης, ανθεκτικότητα και μορφοποίηση. Ωστόσο, ο οπλισμός από χάλυβα είναι επιρρεπής στη διάβρωση υπό συγκεκριμένες συνθήκες, καθιστώντας τον πιο συνηθισμένο μηχανισμό φθοράς σε οπλισμένο σκυρόδεμα και βλάπτοντας το 55% των κατασκευών σε οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ευρώπη.