Please use this identifier to cite or link to this item:
https://hdl.handle.net/20.500.14279/26697
Title: | Η επίδραση της χρήσης του οξαλικού οξέος στις μέλισσες και στο παράσιτο Varroa destructor (Acari:Varroidae) | Authors: | Ζούμος, Ανδρέας | Keywords: | Οξαλικό οξύ;Βιοδοκιμές;Οξεία τοξικότητα μέσω τροφής | Advisor: | Σταυρινίδης, Μενέλαος Βλογιαννίτης, Σπύρος |
Issue Date: | May-2022 | Department: | Department of Agricultural Sciences, Biotechnology and Food Science | Faculty: | Faculty of Geotechnical Sciences and Environmental Management | Abstract: | Το παρασιτικό άκαρι Varroa destructor θεωρείται ο σημαντικότερος εχθρός της ευρωπαϊκής μέλισσας (Apis mellifera) παγκοσμίως. Ακαρεοκτόνα με χαμηλή τοξικότητα για τις μέλισσες χρησιμοποιούνται για τη καταπολέμηση του παρασίτου. Ένα βιολογικό ακαρεοκτόνο είναι το οξαλικό οξύ, που ωστόσο έχει συνδεθεί με αρνητικές επιπτώσεις στις μέλισσες. Ο σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας, είναι η διερεύνηση της μελισσοτοξικής και διασυστηματικής δράσης του οξαλικού οξέος έναντι του Varroa destructor, μέσω της τροφοδοσίας ενήλικων μελισσών Apis mellifera. Με βιοδοκιμές μέσω τροφής που πραγματοποιήθηκαν, διερευνήθηκε η οξεία μελισσοτοξική δράση του οξαλικού οξέος. Ενήλικες μέλισσες τροφοδοτήθηκαν με διάφορες συγκεντρώσεις (1000ppm, 2000ppm και 3500ppm) διαλυμάτων οξαλικού οξέος/σουκρόζης:νερού 1:1, και καταγράφηκε η ημερήσια θνησιμότητα μέχρι και 7 ημέρες μετά την επέμβαση. Το ποσοστό θνησιμότητας των μελισσών αυξήθηκε παράλληλα με την αύξηση της συγκέντρωσης οξαλικού οξέος στο διάλυμα τροφοδότησης και έφτασε μέχρι και 50,3% θνησιμότητα των μελισσών στις οποίες χορηγήθηκε διάλυμα συγκέντρωσης 3500 ppm, σε σύγκριση με τον μάρτυρα που το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 18,3%. Ο μηχανισμός δράσης του οξαλικού οξέος δεν είναι γνωστός. Μελετήθηκε η διασυστηματική δράση του οξαλικού οξέος έναντι του ακάρεος Varroa destructor. Πραγματοποιήθηκε τεχνητή επιμόλυνση ενήλικων μελισσών με το άκαρι και χορήγηση οξαλικού οξέος με τις προαναφερθείσες συγκεντρώσεις και διαδικασία. Καταγράφηκε η θνησιμότητα των ακάρεων για 7 μέρες και εντοπίστηκε αύξηση της θνησιμότητας των ακάρεων με την αύξηση της συγκέντρωσης οξαλικού οξέος. Ύστερα από τροφοδότηση των μελισσών με 18,6 μL οξαλικού οξέος/μέλισσας, συγκέντρωσης 3500ppm παρατηρήθηκε θνησιμότητα του 18,7% των ακάρεων που παρασιτούσαν τις μέλισσες, σε αντίθεση με τον μάρτυρα που όλα τα ακάρεα επέζησαν. Τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας καταδεικνύουν την ύπαρξη μελισσοτοξικής και πιθανής διασυστηματικής δράσης του οξαλικού οξέος έναντι του Varroa destructor, μέσω της τροφοδοσίας μελισσών. | Description: | The parasitic mite Varroa destructor consists the major threat for western honey bee (Apis mellifera) worldwide. Acaricides with low toxicity against honey bees are used for Varroa control. One of them, is the biological acaricide Oxalic acid which has been linked with negative effects on honey bee colonies. The scope of the research is to assess the oral acute toxicity of oxalic acid to adult honeybees and the evaluation of the systemic action against Varroa destructor though exposition to a range of oxalic acid doses. Adult honeybees are exposed to a range of doses (1000ppm, 2000ppm and 3500ppm) of oxalic acid dispersed in sucrose solution. Mortality was recorded daily for 7 days post treatment. We observed high mortality rate (50,3%) of 3500 ppm oxalic acid compared to control group (18,3%). The oxalic acid mode of action is unknown. We evaluated the systemic action of oxalic acid against Varroa destructor. We artificially infected honey bees with Varroa mites and exposed them to a range of oxalic acid doses as described below. Varroa mortality was recorded daily for 7 days post treatment and we observed 18,7% mortality rate following consumption 18,6 μL oxalic acid per bee with final concentration 3500ppm, while the entire Varroa mites from the control group survived. The results of this research indicate the presence of honey bee toxicity after exposition to a range of oxalic acid doses and the possible systemic action of oxalic acid against Varroa mites through honey bees feeding. | URI: | https://hdl.handle.net/20.500.14279/26697 | Rights: | Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού και κάτοχου των πνευματικών δικαιωμάτων. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International |
Type: | Bachelors Thesis | Affiliation: | Cyprus University of Technology |
Appears in Collections: | Πτυχιακές Εργασίες/ Bachelor's Degree Theses |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
πτυχιακης εργασία Ανδρέας Ζούμος-τεπακ-BSc_2022_gr (2) (2).pdf | Abstract | 286.05 kB | Adobe PDF | View/Open |
CORE Recommender
Page view(s) 50
146
Last Week
2
2
Last month
4
4
checked on Nov 6, 2024
Download(s) 50
138
checked on Nov 6, 2024
Google ScholarTM
Check
This item is licensed under a Creative Commons License