Η Επίδραση της Σωματικής Άσκησης στο είδος του Τοκετού: Μετα-Ανάλυση

Abstract

Εισαγωγή: Η σωματική άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επιφέρει πολυδιάστατα οφέλη στις έγκυες όπως η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους και η ενίσχυση της καρδιαγγειακής τους λειτουργίας. Παράλληλα, γίνεται αναφορά σε μείωση της πιθανότητας για καισαρική τομή στις εγκύους που έχουν ενσωματώσει τη σωματική άσκηση στο πρόγραμμα τους. Σκοπός: Να διερευνηθεί η διαφορά ως προς το είδος τοκετού μεταξύ υγιών εγκύων γυναικών που συμμετείχαν σε ειδικά διαμορφωμένο και δομημένο πρόγραμμα σωματικής άσκησης κατά την εγκυμοσύνη, συγκριτικά με τις εγκύους που δεν έλαβαν κάποια παρέμβαση για ενίσχυση της σωματικής τους δραστηριότητας. Υλικό και μέθοδος: Ο σχεδιασμός της μελέτης είναι συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση και μετανάλυση τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών. Η αναζήτηση δημοσιευμένων μελετών μέχρι τον Ιανουάριο 2020 διεξήχθη στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων CINAHL, PubMed και SCOPUS με συγκεκριμένη στρατηγική αναζήτησης και κριτήρια καταλληλόλη- τας. Η επεξεργασία, η σύγκριση και η γραφική αναπαράσταση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του λογισμικού Review Manager version 5.3. Αποτελέσματα: Στη μελέτη έχουν συμπεριληφθεί δεκαεπτά τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές. Τα ευρήματα δείχνουν πως η συμμετοχή σε πρόγραμμα σωματικής άσκησης κατά την εγκυμοσύνη αυξάνει την πιθανότητα για φυσιολογικό τοκετό όταν πραγματοποιείται συχνά (λόγος επίπτωσης=1.07 [95% διάστημα εμπιστοσύνης CI 1.01-1.13]; p=0.03), εκτελείται σε μέτρια ένταση (λόγος επίπτωσης=1.08 [95% διάστημα εμπιστοσύνης CI 1.01-1.15]; p=0.03) και αρχίζει από το 1ο τρίμηνο κύησης (λόγος επίπτωσης=1.06 [95% διάστημα εμπιστοσύνης CI 1.01-1.13]; p=0.03). Συμπέρασμα: Οι επαγγελματίες υγείας είναι χρήσιμο να ενθαρρύνουν τις υγιείς έγκυες γυναίκες να ακολουθούν ένα συχνό πρόγραμμα σωματικής άσκησης, μέτριας έντασης από το 1ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μέχρι και τον τοκετό ως μια ασφαλής στρατηγική, η οποία σχετίζεται και με αύξηση της πιθανότητας για φυσιολογικό τοκετό.