Αξιολόγηση αντιμικροβιακής δράσης συνθετικών μικροβιακών κοινοτήτων εναντίον φυτοπαθογόνων μυκήτων

Abstract

Οι ασθένειες που προκαλούνται από εδαφογενή παθογόνα μπορούν να προκαλέσουν απώλεια παραγωγής από 50 – 75% σε πολλές καλλιέργειες. Τα παθογόνα αυτά χαρακτηρίζονται δύσκολα στην διαχείριση τους λόγο του ότι αυτά τα παθογόνα έχουν την ικανότητα να επιβιώνουν για μεγάλες περιόδους στο έδαφος εν απουσία ξενιστή. Πολλά από αυτά τα παθογόνα προκαλούν αδρομυκώσεις αφού εγκαθίστανται στα αγγεία του ξύλου προκαλώντας φραγή, παρεμποδίζοντας τη μετακίνηση του νερού στο φυτό με αποτέλεσμα τη ξήρανση ολόκληρου του φυτού δημιουργώντας σοβαρές οικονομικές απώλειες στους παραγωγούς. Οι στρατηγικές αντιμετώπισης των παθογόνων επικεντρώνονται στη λήψη προληπτικών μέτρων, όπως η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, ο εμβολιασμός των φυτών σε ανθεκτικά υποκείμενα, η απολύμανση του εδάφους και ο βιολογικός έλεγχος των ασθενειών, καθώς μετά τη μόλυνση των φυτών δεν υπάρχουν κατάλληλα χημικά μέσα για την αντιμετώπιση τους. Πλέον στην σύγχρονη γεωργία λαμβάνοντας υπόψη τις επιβλαβείς επιπτώσεις των φυτοφαρμάκων, αρκετοί ερευνητές παγκοσμίως έχουν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην ανάπτυξη εναλλακτικών μέτρων για τον έλεγχο των ασθενειών των φυτών όπως ο βιολογικός έλεγχος με τη χρήση μικροβιακών ανταγωνιστών. Σε προηγούμενη μελέτη σχεδιάστηκαν δύο συνθετικές μικροβιακές κοινότητες (SynComs) χρησιμοποιώντας αντιπροσωπευτικά ριζοσφαιρικά βακτήρια που απομονώθηκαν από τη ριζόσφαιρα φυτών τομάτας που αναπτύχθηκαν σε κατασταλτικό ζυμωμένο οργανικό υπόστρωμα. Τα ριζοσφαιρικά βακτήρια που χρησιμοποιήθηκαν επιλέγηκαν μετά από αξιολόγηση της αντιμικροβιακής τους δράσης εναντίον φυτοπαθογόνων μυκήτων. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί αν οι δύο συνθετικές κοινότητες διατηρούν της αντιμικροβιακές ιδιότητες που παρουσίαζαν οι απομονώσεις που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τους, ενάντια στους εδαφογενείς φυτοπαθογόνους μύκητες Verticillium dahliae, Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici, Fusarium oxysporum f. sp. radicis-lycopersici, Phytophthora drechsleri και Pythium aphanidermatum. Η δημιουργία των κοινοτήτων έδειξε πως δεν επηρέασε τις αντιμικροβιακές δραστηριότητες του κάθε στελέχους καθώς τα στελέχη που απομονώθηκαν για την δημιουργία των κοινοτήτων μπορούν να ανταγωνιστούν ικανά για να αναστείλουν την ανάπτυξη των μυκήτων.