Η σημαντικότητα των υλικών στην παραγωγή ταινιών animation

Abstract

Σήμερα, η πιο γνωστή τεχνική animation είναι το τρισδιάστατο ψηφιακό που παράγεται στον υπολογιστή, αφού αυτό προωθείται από τον κινηματογράφο και με γρήγορους ρυθμούς εισέρχεται και στην τηλεόραση. Το δισδιάστατο, παραδοσιακό, σχεδιαστικό animation εξακολουθεί να μαγεύει το κοινό, αλλά ενδεχομένως κάποτε να υποβαθμίζεται με την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Άλλη μια τεχνική του animation, που πιθανώς να χάνεται, είναι το stop-motion animation. Είναι η πιο ιδιόρρυθμη και πειραματική πλευρά του animation και συνήθως λιγότερο δημοφιλής. Ίσως όμως να αξίζει να δοκιμαστούν και άλλες, εναλλακτικές, δημιουργικές μέθοδοι με την χρήση διαφορετικών υλικών για την παραγωγή animation στο σχεδιαστικό αλλά και στο stop-motion. Στο πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας παρουσιάζονται τρεις τεχνικές του animation και εξηγείται η σημαντικότητά του ως μέσο παρουσίασης του φανταστικού. Ένα μεγάλο τμήμα είναι αφιερωμένο εξολοκλήρου στη τεχνική καρέ-καρέ και στα πιο διαδεδομένα υλικά που χρησιμοποιούνται με αυτή τη μέθοδο animation. Επιπρόσθετα, γίνονται αναφορές σε κάποιες επιτυχημένες ταινίες που αξιοποιούσαν αυτή την τεχνική. Στο δεύτερο μέρος δημιουργήθηκε μια σειρά από εννιά πειραματικές σκηνές animation, οι οποίες έχουν το ίδιο σενάριο, σκηνικό, χαρακτήρα, οπτική γωνία και κίνηση. Αυτές οι σκηνές παράχθηκαν από μια γκάμα υλικών, διαφορετικά την κάθε φορά και με τεχνικές σχεδιαστικού, τρισδιάστατου ψηφιακού και stop-motion animation. Οι εννέα αυτές σκηνές παρουσιάζονται υπό την μορφή ταινίας μικρού μήκους. Ακολούθως διεξάχθηκαν συνεντεύξεις με άτομα με εμπειρία στο χώρο του animation για να μπορέσουν να αξιολογηθούν τα διαφορετικά υλικά και έτσι να αναδειχθεί η σημαντικότητα τους. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν τη σημαντικότητα κατανόησης των τεχνικών και αισθητικών δυνατοτήτων του κάθε υλικού ούτως ώστε να μπορεί να βρεθεί η καταλληλότερη εφαρμογή του.