Παραγωγή βιοαιθανόλης από απόβλητα πορτοκαλιού

Abstract

Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η σύγκριση απομονωθέντος μικροοργανισμού (Pichia kudriavzevii) με δυο βιομηχανικούς μικροοργανισμούς ευρέος χρησιμοποιούμενους σε βιο-διεργασίες με τελικό προϊόν την βιο-αιθανόλη. Στο πρώτο μέρος των πειραμάτων, με βάση βιβλιογραφικά δεδομένα χρησιμοποιήθηκε βιομέσο το οποίο περιείχε υδρολυμένους πολυσακχαρίτες για την εξέταση της παραγόμενης συγκέντρωσης αιθανόλης. Εξεταστήκαν διάφοροι περιοριστικοί παράγοντες για την παραγωγή του προϊόντος από τον απομονωθέντα μικροοργανισμό. Εξετάστηκε η θερμοκρασία ζύμωσης, η αντοχή του μικροοργανισμού σε ένα κατασταλτικό παράγοντα, το Δ-λιμονένιο, σε διάφορες συγκεντρώσεις. Επίσης, εξετάστηκε η παραγωγή βιο-αιθανόλης κατά την παρουσία διαφορετικών σακχάρων. Στο δεύτερο μέρος των πειραμάτων εξετάστηκαν οι μικροοργανισμοί K. marxianus και S. cerevisiae, σε σχέση με την ικανότητα τους να ζυμώνουν απλά σάκχαρα τα οποία προκύπτουν από διαφορετικές συνθήκες όξινων υδρολύσεων της φλούδας πορτοκαλιών προς βιο-αιθανόλη. Οι όξινες υδρολύσεις για τον μικροοργανισμό P. kudriavzevii εξετάστηκαν σε προηγούμενη μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας συγκρίθηκαν με την παρούσα μελέτη. Η εργασία αποτελείται από τρία κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο, όπου είναι κυρίως το θεωρητικό μέρος της εργασίας, πραγματοποιείται βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πορτοκαλιού και περιγράφονται διάφοροι τρόποι επεξεργασίας αποβλήτων από βιομηχανίες παραγωγής χυμού πορτοκαλιού. Στη συνέχεια, γίνεται αναλυτική αναφορά του παραγόμενου προϊόντος, της αιθανόλης, καθώς και των μικροοργανισμών που εξετάστηκαν στην παρούσα μελέτη. Επίσης, γίνεται μια σύντομη αναφορά στις μεθόδους προ-επεξεργασίας της φλούδας πορτοκαλιών. Στο δεύτερο κεφάλαιο (πειραματικό μέρος) αναλύονται οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την εκπόνηση των πειραμάτων. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ανάλυση και συζήτηση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν μέσα από τα πειράματα. Από τη συνολική θεώρηση των αποτελεσμάτων της παρούσας μελέτης διαπιστώθηκε πως ο μικροοργανισμός P. kudriavzevii παράγει υψηλές συγκεντρώσεις αιθανόλης σε θερμοκρασία ζύμωσης 42 °C, με μέγιστο τα 54,56 g/L στις 24,5 ώρες. Επιπρόσθετα, σε θερμοκρασίες υψηλότερες των 42 °C ανιχνεύτηκαν πολύ χαμηλά ποσοστά αιθανόλης. Ενώ μια διαφορά θερμοκρασίας μόλις 2 βαθμών κελσίου μείωσε την παραγωγή αιθανόλης περίπου κατά 5 g/L. Επίσης, μέχρι σε 0,01 % (v/v) συγκέντρωση ελαίου πορτοκαλιού σε θερμοκρασία ζύμωσης Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου – Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Περιβάλλοντος vi 42 °C παρατηρήθηκε αναστολή της λειτουργίας του μικροοργανισμού για 42 ώρες με παραγωγή αιθανόλης 33,23 g/L. Για μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ελαίου πορτοκαλιού, 0,05 % (v/v) και 0,025 % (v/v), παρατηρήθηκαν χαμηλότερες συγκεντρώσεις αιθανόλης, 20,73 g/L και 23,31 g/L αντίστοιχα. Κλείνοντας, παρατηρήθηκε η ικανότητα του μικροοργανισμού να καταναλώνει τα σάκχαρα που εμπεριέχονται στην φλούδα των πορτοκαλιών (γλυκόζη, φρουκτόζη, σακχαρόζη, γαλακτόζη, ξυλόζη) με ταυτόχρονη παραγωγή παρόμοιων συγκεντρώσεων αιθανόλης περίπου 4,99 g/L, εκτός της ξυλόζης όπου ανιχνεύτηκαν πολύ χαμηλότερες συγκεντρώσεις αιθανόλης (≈1,90 g/L). Στα πειράματα βελτιστοποίησης όξινης υδρόλυσης παρατηρήθηκαν ίδιες συγκεντρώσεις αιθανόλης σε ίδιες συνθήκες όξινης υδρόλυσης, διαφέροντας όμως στη διάρκεια της ζύμωσης. Η βέλτιστη συνθήκη υδρόλυσης ήταν στους 116 °C για 10 λεπτά, όπου η ζύμη K. marxianus παρήγαγε μόλις 4,57 g/L στις 20 ώρες, ενώ η ζύμη S. cerevisiae παρήγαγε 4,21 g/L στις 64 ώρες. Η ζυμώσεις των δύο μικροοργανισμών έγινα σε θερμοκρασία 42 °C, βέλτιστη θερμοκρασία ζύμωσης για τον απομονωθέντα μικροοργανισμό. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως σε βιομηχανική κλίμακα θα ήταν καλύτερη η χρήση του απομονωθέντα μικροοργανισμού, αφού σύμφωνα με προηγούμενη μελέτη παρήγαγε μέχρι 6,69 g/L στις 43 ώρες. Εν κατά κλειδί, για οικονομικά κριτήρια, η θερμοκρασία 42 °C που επιλέχθηκε για τις ζυμώσεις μειώνει της ανάγκες ψύξης του βιο-αντιδραστήρα (παραγωγή θερμότητας κατά την ζύμωση) καθώς επίσης ελαχιστοποιεί την πιθανότητα μόλυνσης από ανεπιθύμητους μικροοργανισμούς.