Please use this identifier to cite or link to this item:
https://hdl.handle.net/20.500.14279/351
Title: | Συμπεριφορά φεναθρίνης σε κυπριακά εδάφη κάτω από εργαστηριακές συνθήκες | Authors: | Κάτζιη, Μαρία | Keywords: | Organic compounds;Soil | Advisor: | Ανδρέου, Κώστας | Issue Date: | 2013 | Department: | Department of Environmental Science and Technology | Faculty: | Faculty of Geotechnical Science and Environmental Management | Abstract: | Polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) are organic compounds that consist of two or more fused benzene rings in linear or branched position. The PAH who was used in this thesis is phenanthrene (PHE). Phenanthrene belongs to the 16 PAHs, which have been identified as priority pollutants by the Environmental Protection Agency of the USA. PAH, are among the most important environmental contaminants because of their reactivity with the environment and biota. They are mainly formed by incomplete combustion or pyrolytic processes with high temperature (500-900 ° C) fossil fuels and other organic pollutants. PAHs, end up in soil, through wet and dry deposition, by spreading oil residues and direct from combustion activities. The concentration in the soil depends on their physicochemical properties, such as low water solubility and high octanol water coefficients, which makes them more recalcitrant in the environment. Phenanthene was introduced to the soil at an concentration of at regular intervals, samples of contaminated soil in triplicate were extracted usign, using three solvents. The solvents used were calcium chloride, the solvent (A, CaCl2, 0.02 M), solvent methanol:water (B, 9:1) and the solvent acetone (C). Then, subsamples of solvents A, B and C, were placed in the gas chromatograph for analysis and detection of extracted Phenanthere concentration. The results indicated that there was a significant decrease in the concentration of PHE released from the soil during the course of the sampling campaign (1,7,18, 30, 40 days), and this is due to sequestration of contaminant in soil matrix. The extraction by solvent A (Solution CaCl2, 0,02M), showed no significant extraction of PHE concentration. This is may be attributed to the polar nature of the solvent. Through the extraction with solvent B (Solution methanol: water [9:1]), appears that in to soil K the concentration of PHE decreases to higher extent than the soil P. Comparing the behavior of the two soils, when in presence of solvent C they appear to react completely different, since the concentration of the soil P PHE although initially reduced in the end seems to have the same value with the value of the initial concentration of the PHE was introduced in the soil. This result may be due to the accumulation of pollutant in a specified point (hot spots) in soil. While the soil S, the value of the final concentration of PHE in soil seems to be reduced to higher extent, since the amount pollutant is extracted more. Comparing the PHE extracted concentrations ix it appears that the solvent B offers greater extractability of PHE in soil P.In the case of soil K, solvent C shows better extractability of PHE. | Description: | Οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες (ΠΑΥ, Polycyclic Aromatic Hydrocarbons, PAHs), είναι οργανικές ενώσεις οι οποίες αποτελούνται από δύο ή περισσότερους συμπυκνωμένους βενζολικούς δακτυλίους σε γραμμική ή διακλαδισμένη θέση. Ο ΠΑΥ που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή την πτυχιακή είναι η φενανθρίνη (PHE), η οποία ανήκει τους 16 ΠΑΥ, οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί ως ρύποι άμεσης προτεραιότητας από την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ. Οι ΠΑΥ, βρίσκονται ανάμεσα στους πιο σημαντικούς περιβαλλοντικούς μολυντές εξαιτίας της δραστικότητάς τους και σχηματίζονται κυρίως από ατελείς καύσεις ή πυρολυτικές διεργασίες υψηλής θερμοκρασίας (500-900 οC) ορυκτών καυσίμων και άλλων οργανικών ρύπων. Οι ΠΑΥ, καταλήγουν στο έδαφος, μέσω της υγρής και της ξηρής εναπόθεσης αλλά, και μέσω της διασποράς υπολειμμάτων πετρελαίου και απευθείας από τις δραστηριότητες καύσης. Η συγκέντρωση τους στο έδαφος εξαρτάται από τις φυσικοχημικές ιδιότητες τους, όπως η χαμηλή διαλυτότητα στο νερό και υψηλοί συντελεστές οκτανόλης νερού, γεγονός που τους καθιστά πιο ανθεκτικούς κατά την διαδικασία αποδόμησης τους στο περιβάλλον. Με την διοχέτευση τους στο έδαφος, προσλαμβάνονται τόσο από την υδατική φάση (όσοι είναι περισσότερο διαλυτοί), όσο και από τους μικροοργανισμούς του εδάφους. Έτσι η βιοαποδόμησή τους εξαρτάται από τα ποσοστά που διαλύονται στην υδατική φάση. Πραγματοποιήθηκε εισαγωγή του ρυπαντή (PHE) στο έδαφος (spiking). Σε τακτά χρονικά διαστήματα, λαμβάνονταν δείγματα του ρυπασμένου εδάφους για την πραγματοποίηση εκχύλισης του ρυπαντή, με την χρήση τριών διαλυτών. Οι διαλύτες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ο διαλύτης χλωριούχου ασβεστίου (Α,CaCl2, 0.02 Μ ), ο διαλύτης μεθανόλης:νερό (Β, 9:1) και ο διαλύτης ακετόνης (Γ). Στην συνέχεια, τα δείγματα των διαλυτών Α, Β και Γ, τοποθετήθηκαν στον αέριο χρωματογράφο για ανάλυση και ανίχνευση των παραμενόντων συγκεντρώσεων στο έδαφος. Από τα αποτελέσματα του πειραματικού μέρους, και το θεωρητικό υπόβαθρο της πτυχιακή μελέτης, φάνηκε πως παρατηρείται μείωση της συγκέντρωσης της PHE που εκλύεται, και αυτό οφείλεται στην βαθύτερη προσρόφηση του ρυπαντή στους κόκκους του εδάφους. Η εκχύλιση μέσω του διαλύτη Α (Διάλυμα CaCl2), δεν παρουσίασε μείωση του ρυπαντή στο έδαφος, αφού ο διαλύτης αυτός είναι διαλύτης υδατικής φύσης. Μέσω της vii εκχύλισης του διαλύτη Β (Διάλυμα μεθανόλης:νερό [9:1],), φαίνεται πως στο έδαφος Κ μειώνεται περισσότερο η συγκέντρωση του ρυπαντή στο έδαφος από ότι στο έδαφος Π. Συγκρίνοντας την συμπεριφορά των δύο εδαφών, όταν βρίσκονται σε επαφή με τον διαλύτη Γ, φαίνεται να αντιδρούν, εντελώς διαφορετικά, αφού η συγκέντρωση της PHE στο έδαφος Π αν και αρχικά μειώνεται στο τέλος φαίνεται πως έχει ίδια τιμή με την τιμή της αρχικής συγκέντρωσης της PHE που εισήχθηκε στο έδαφος. Το αποτέλεσμα αυτό ίσως να οφείλεται στην συσσώρευση ρυπαντή σε ένα συγκεκριμένο σημείο (hot spots). Ενώ στο έδαφος Κ, η τιμή της τελικής συγκέντρωσης της PHE στο έδαφος φαίνεται να μειώνεται πολύ περισσότερο, αφού η ποσότητα ρυπαντή που εκχυλίζεται είναι περισσότερη. Συγκρίνοντας την δράση εκχύλισης PHE και των διαλυτών στο έδαφος Π, φαίνεται πως ο διαλύτης Β, έχει καλύτερη δράση σαν διαλύτης εκχύλισης της PHE. Και στο έδαφος Κ, φαίνεται πως ο διαλύτης Γ, έχει καλύτερη δράση σαν διαλύτης εκχύλισης της PHE. | URI: | https://hdl.handle.net/20.500.14279/351 | Rights: | Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού και κάτοχου των πνευματικών δικαιωμάτων. | Type: | Bachelors Thesis | Affiliation: | Cyprus University of Technology |
Appears in Collections: | Πτυχιακές Εργασίες/ Bachelor's Degree Theses |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
ΚΑΤΖΙΗ ΜΑΡΙΑ.pdf | 567.07 kB | Adobe PDF | View/Open |
CORE Recommender
Page view(s) 20
267
Last Week
0
0
Last month
0
0
checked on Nov 21, 2024
Download(s) 20
381
checked on Nov 21, 2024
Google ScholarTM
Check
Items in KTISIS are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.