Αξιολόγηση και Σύγκριση Αφηγηματικών Δεξιοτήτων σε παιδί Τυπικής Ανάπτυξης, με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος και με Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή

Abstract

H ανάλυση του αφηγηματικού λόγου αποτελεί μια σημαντική πηγή πληροφοριών για τις γλωσσικές και αναγνωστικές δεξιότητες των παιδιών. Ωστόσο, οι κλινικές πρακτικές δεν μπορούν να βασίζονται σε ευρήματα διαφορετικών γλωσσών ή διαλέκτων. Έτσι, η παρούσα έρευνα έχει ως κύριο σκοπό την αξιολόγηση και σύγκριση των αφηγηματικών δεξιοτήτων σε τρία μονόγλωσσα Κυπριόπoυλα παιδιά σχολικής ηλικίας που φοιτούν στην Α’ Τάξη Δημοτικού εκ των οποίων ένα Τυπικής Ανάπτυξης (ΤΑ), ένα με Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή (ΑΓΔ) και ένα με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ). Όλοι οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν σε δοκιμασία αναδιήγησης του Bus Story Test (BST), σε δοκιμασία διήγησης του Multilingual Assessment Instrument for Narratives (MAIN) και σε προσωπικά αφηγήματα του Global Tales Protocol. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι τα παιδιά δείχνουν διαφορετικές επιδόσεις ανάλογα με τον τύπο και τρόπο αφήγησης. Ωστόσο, το παιδί ΤΑ συγκέντρωσε υψηλότερες βαθμολογίες στα πλείστα μέτρα αφήγησης συγκριτικά με τους άλλους δυο συμμετέχοντες. Οι ιστορίες του παιδιού ΤΑ είχαν λιγότερα λάθη και μεγαλύτερη συνολική ποιότητα από αυτές των παιδιών με ΑΓΔ και με ΔΑΦ. Τα παιδιά με ΑΓΔ και ΔΑΦ φαίνεται να αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε τομείς αφήγησης οι οποίες είναι πιο εμφανείς όταν οι αφηγήσεις δεν στηρίζονται σε κάποιο οπτικό ή ακουστικό ερέθισμα. Οι δυσκολίες τους εντοπίζονται τόσο σε επίπεδο μακρoδoμής όσο και μικρoδoμής. Τέλος, η αξιολόγηση των δεξιοτήτων αφηγηματικού λόγου μπορεί να διακρίνει και να εντοπίσει τα παιδιά με γλωσσικές δυσκολίες οι οποίες δύσκολα ανιχνεύονται σε άλλες δοκιμασίες.