Διερεύνηση πιθανοτήτων μελλοντικής ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ των δύο Κοινοτήτων στην Κύπρο - Η στάση των Ελληνοκυπρίων και η ρητορική της Άγκυρας

Abstract

Αφετηρία για την παρούσα μελέτη είναι το εδώ και 47 χρόνια, άλυτο, Κυπριακό πρόβλημα. Πρόκειται για ένα πολύπλευρο και ήδη πολύ-συζητημένο θέμα, το ενδιαφέρον όμως για το οποίο, δεν έχει πάψει, παρά το πολυετές διάστημα που έχει παρέλθει από τη σύγκρουση του 1974. Ωστόσο δεν είναι μόνο οι γενιές που είναι εν ζωή και ακόμα ίσως και να εμπλάκηκαν στη σύγκρουση του 1974, αλλά είναι και οι επόμενες γενιές στις οποίες μεταβιβάστηκαν τα βιώματα αυτά, κυρίως μέσα στο οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον και η δική τους οπτική γωνιά για το πρόβλημα, στο σήμερα. Το πρόβλημα είναι η παρούσα κατάσταση που επικρατεί στο νησί, κυρίως από τη σύγκρουση το 1974 και μετά, ή αλλιώς την παρέμβαση της Τουρκίας ως εγγυήτρια δύναμη του νησιού, για να προφυλάξει τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων του νησιού. Σκοπός, της έρευνας είναι να μελετηθεί και να εντοπιστεί κατά πόσο η ρητορική της Άγκυρας, τα βιώματα και μη των Ελληνοκυπρίων, ηλικιακά (άτομα ηλικίας: 18-80), επαγγελματικά, πρόσφυγες και μη ανταποκρίνονται θετικά ή αρνητικά για μια μελλοντική λύση του Κυπριακού προβλήματος που προϋποθέτει την ειρηνική συνύπαρξη των δυο κοινοτήτων του νησιού. Το δείγμα της συγκεκριμένης έρευνας ανέρχεται στα 500 άτομα και διαμορφώθηκε με δειγματοληψία σκοπιμότητας και χιονοστιβάδας και στόχος της είναι η διερεύνηση των πιο πάνω κατηγοριών. Η νεώτερη γενιά των Ελληνοκυπρίων, άτομα μεταξύ 18 – 47 χρόνων, άνδρες και γυναίκες, μορφωμένα άτομα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που δεν βίωσαν την σύγκρουση του 1974, θεωρούν αρνητική την ρητορική της Άγκυρας σήμερα στο Κυπριακό πρόβλημα. Ωστόσο φαίνεται ξεκάθαρα το θετικό βήμα προς τα εμπρός για την επίλυση του προβλήματος μιας και θα ήθελαν να έχουν Τουρκοκύπριο γείτονα ή δήμαρχο ή βουλευτή ή και δάσκαλο των παιδιών τους. Φυσικά δεν υπάρχει ιδιαίτερη απόκλιση στα άτομα 47-80 ετών στα προλεγόμενα μας.