In vitro δραστικότητα των συνδυασμών β-λακταμικών αντιμικροβιακών με τις νεώτερες φθοριοκινολόνες επί πολυανθεκτικών στελεχών Pseudomonas aeruginosa

Abstract

Σκοπός: Στην παρούσα εργασία μελετήθηκαν οι in vitro συνδυασμοί των β-λακταμών με φθοριοκινολόνες ενάντια στην πολυανθεκτική Pseudomonas aeruginosa. Μέθοδοι : Από ένα σύνολο 200 στελεχών, επιλέχθηκαν 24 γενετικώς διακριτά στελέχη με ηλεκτροφόρηση γέλης pulse-field (pulse-field gel electrophoresis). Τα στελέχη εκτέθηκαν σε ιμιπενέμη, μεροπενέμη και κεφταζιδίμη καθώς επίσης και στους συνδυασμούς αυτών με σιπροφλοξασίνη και μοξοφλοξασίνη. Όλα τα στελέχη ήταν ανθεκτικά στους αντιμικροβαικούς παράγοντες που μελετήθηκαν σε συγκεντρώσεις ίσες με τη μέση συγκέντρωσή τους στον ορό. Αποτελέσματα: Συνεργική δράση τουλάχιστον ενός συνδυασμού αντιμικροβαικών βρέθηκε έναντι 10 στελεχών (41.7%), εύρημα που παρατηρήθηκε μετά από 4ωρή και 6ωρη έκθεση και συνοδεύθηκε από νέα ανάπτυξη του μικροοργανισμού μετά από 24 ώρες. Οι συνδυασμοί που εξετάσθηκαν δεν ήταν όλοι ενεργοί ενάντια στα ίδια στελέχη. Οι συνδυασμοί ιμιπενέμης-σιπροφλοξασίνης, κεφταζιδίμης-σιπροφλοξασίνης και ιμιπενέμης-μοξιφλοξασίνης ήταν οι πιο δραστικοί. Όταν οι δοκιμασίες χρόνου-θανάτωσης επαναλήφθηκαν για τα στελέχη αυτά σε συγκεντρώσεις ίσες με τη μέγιστη συγκέντρωση των αντιμικροβιακών στον ορό, τότε η συνεργική δράση παρατάθηκε μέχρι τις 24 ώρες. Συμπεράσματα : Τα παρόντα ευρήματα πρέπει να ερμηνευτούν με προσοχή στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων από πολυανθεκτική P. aeruginosa. Τονίζουν την πιθανότητα συνεργικής δράσης μεταξύ β-λακταμών και φθοριοκινολονών στο νοσοκομειακό περιβάλλον όταν εμφανίζονται πολυανθεκτικά στελέχη.